Na mijn sabbatical wil ik meer werken aan andere werkgerelateerde zaken. Ik ben daardoor selectiever in wie ik als cliënt aan zal nemen.
Ik nodig je daarom uit om eerst mijn website te lezen.
Is mijn aanbod voor jou bedoeld, neem dan contact met mij op om dit verder te bespreken.
Dit blog wat schreef ik voor het maandelijkse magazine van Noord Straalt. Het thema van dit magazine was ‘Dansen met het leven’. Ik heb dit gecombineerd met ‘de dag van de stralende beroepen ‘, dat ook in die maand viel (8 nov).
Dansen met het leven.
Toen ik dit thema las ging ik gelijk glimlachen van binnen en ging het áán in mij. Het spreekt me zo aan omdat ik van nature levendig ben en van bewegen houd en daarin is dansen mijn favoriet. Het maakt me blij, vrij, soepel van lijf en geest en geeft contact en verbinding met mezelf en anderen.
Tegelijk hoor ik in deze zin ook, ‘flirten met het leven, het leven van de lichte kant bekijken, aan de zwier gaan met dat wat zich aandient’.
Als ik kijk naar de pijlers waar ik de laatste jaren graag mee werk dan komen die hier alle drie in terug: nl: er is identiteit en zelfliefde nodig om te durven dansen, het verhoogt de intimiteit met jezelf en de ander en het doet je seksuele energie stromen.
Om goed te kunnen dansen met het leven is het m.i. handig als je de donkere kanten erbij leert nemen. Ik kom uit een gezin waar de donkere kanten van het leven verhuld werden, ‘doe maar gezellig, leuk, aardig en help je medemens’. In de loop van mijn persoonlijke ontwikkelpad leer ik steeds meer om de polariteiten in mij samen te laten gaan. Licht en donker, rust en bewegen, oppervlakkigheid en diepgang. Hierdoor wordt het leven inderdaad meer als een dans. Dan val ik samen met hoe ik bedoeld ben. Dat doet mij stralen. En hoe leuk is het dan om te lezen dat het op 8 november de dag van de stralende beroepen is.
Als haptotherapeut raak ik mensen letterlijk en figuurlijk aan. Waardoor zij de weg terug naar hun authentieke, mooie ik vinden zij meer gaan stralen van binnenuit. Ik werd laatst door de voetzoolreflextherapeut, waar ik al een poos met regelmaat bij op de bank lig, gekarakteriseerd als lichtbrenger. En in een hele mooie nascholing van het LTC werd mijn kwaliteit als enthousiasmeerder benoemd. Soms zeggen cliënten mij, als ik met ze in de aanraking gewerkt heb, ‘het lijkt wel of ik ingestraald ben met je aandacht en affectie’. Dus ik geloof wel dat ik mezelf mag scharen onder de stralende beroepen. In combinatie met het Systemisch gedachtegoed, het Innerlijk-kind-werk en Voice Dialoque heb ik prachtig werk en dans ik door.
Ik ben geïnterviewd door het blad ‘Gezond nu’ dat in de zomer een artikel uitbrengt over het belang van de aanraking.
Ik ben hierin benaderd als relatiedeskundige om te vertellen over het belang van intimiteit en aanraken binnen een relatie.
Mijn artikel ‘Haptotherapie en begeleiding’ verscheen in het blad Haptonomisch Contact van december 2015. Je kunt het artikel lezen door op deze link of op de afbeelding te klikken.
Mijn artikel ‘Help, we doen het niet meer’ verscheen in het blad Haptonomisch Contact van mei 2015. Je kunt het artikel lezen door op deze link of op de afbeelding te klikken.
Nog nieuw nieuws!
Ik sta in de Ode van juni 2012.
Daarin staat een artikel met de titel: hebben wij contact?
Gaat over het belang van aanraken en aangeraakt worden en daarin word ik genoemd.
Ik ben daarvoor telefonisch geinterviewd en ik kan me grotendeels verbinden met de tekst die ze naar aanleiding van dit interview geschreven heeft.
Ze heeft m.i. iets wezenlijks weggelaten en dat is dat het niet alleen gaat om contact met je eigen lijf en gevoelens maar juist ook over het contact van jou met de buitenwereld.
Haptotherapie is een mensgerichte therapie die over de contactfenomenen gaat in het individu zelf en tussen het ik en de ander.
Het overigens een heel aardig blad dus de moeite waard om te lezen.
Al weer 2 jaar geleden werd ik benaderd door een journalist van het NRC, zij waren bezig een artikel te schrijven over therapien en begeleidingsvormen die mensen kunnen helpen als ze overbelast zijn. Het betrof een bijlage van het NRC met als thema; werkstress en niet in balans zijn van werk en prive. De journalist had mijn naam doorgekregen en ik wilde daar graag aan meewerken.
Ik vind het altijd leuk over mijn vak en de mogelijkheden te praten en daarover van gedachten te wisselen.
Tevens leek het mij een mooi middel mijn vak onder de aandacht te brengen.
Hieronder kunt u dat deel van het artikel lezen.
